świadectwo :)

Opublikowany 4 lipca 2013 przez admin

Troszkę późno ale wakacje rządzą się swoimi prawami 🙂 A późno mianowicie na relację z końca roku Julci – końca pierwszej klasy 🙂

„uczennica nie stwarza żadnych problemów wychowawczych” – tak stoi dumnie napisane na świadectwie Julci – pierwszym w jej życiu świadectwie – promocji z pierwszej do drugiej klasy szkoły podstawowej 🙂
oprócz tego jest całe mnóstwo informacji dotyczących tego jakie postępy poczyniła Julcia przez cały rok szkolny i w jakim stopniu udało jej się opanować ustalone dla niej zadania. Opis, dołączony dodatkowo do świadectwa, jest bardzo dokładny i szczegółowo przedstawia jak Julcia pracowała, dziękujemy bardzo wszystkim opiekunom i terapeutom za ten rok pracy 🙂

W Julci indywidualnie ustalanym toku nauczania promocja taka jest raczej umowna, Jula jest na tzw. I poziomie edukacyjnym i na nim też zostanie póki co ale świadectwo to świadectwo – niebieskie piękne 🙂 do tego dwa dyplomy bo nasza córcia to pilna uczennica 🙂

Zakończenie roku jak zwykle było przesympatyczne i z mnóstwem atrakcji dla dzieci, były przejażdżki konne, wielka dmuchana zjeżdżalnia, występ lokalnego zespołu muzyki dawnej oraz występ wychowanków ośrodka w tym naszej Julci 🙂
Było też smakowite jedzonko z grilla i pyszna zupka gulaszowa 🙂

pozostało tylko zobrazować całość:

cała ta dojrzałość…

Opublikowany 27 czerwca 2013 przez admin

Zamieściłam swoje zdjęcia i czytam pod nimi że z malutkiego Ilonka wyrosłam na piękną kobietę – dziękuję Abuś 🙂 znasz mnie od pieluch – no i zdanie Taty Chrzestnego jest bezcenne 🙂
I tak, (obok oczywistej satysfakcji z takiej opinii płynącej), myślę sobie – faktycznie jakoś tak jakby starzej wychodzę na tych zdjęciach… I pierwsza myśl – trzeba coś z tym zrobić, pewnie światło nie takie i profil nie ten… w końcu zdecydowanie częściej myślę o sobie „dziewczynka” niż „kobieta”…

I tylko nagle pomyślałam sobie – ale dlaczego? dlaczego cały czas tak bardzo chcę być postrzegana jak dziewczynka – przecież w końcu kiedyś trzeba być kobietą! Z całym bagażem doświadczneń, odpowiedzialnością i wszystkim co sprawia że czujemy się twardo osadzeni w rzeczywistości.

Kolega powiedział mi jakiś czas temu że gdzieś mnie widział i nie poznał bo wyglądałam z daleka jak dziewczynka..
Strasznie się wtedy z tego ucieszyłam i potraktowałam jak komplement. Teraz jednak myślę że nie jest dobrze że tak wyglądałam – w wieku 34 lat nie można wyglądać jak mała dziewczynka, nawet z daleka…i z tyłu… 🙂

Nie przeczę – wspaniale jest czasem usłyszeć że wygląda się młodziej niż wynika to z kalendarza, ale to zupełnie nie przeszkadza w cieszeniu z tego że mam tyle lat ile się ma i korzystania z uroków bycia kobietą dojrzałą z całą świadomością tego jak jest to fajne.
I nie ma co stresować się faktem, że kremy przeciwzmarszczkowe które jeszcze dwa lata temu omijałam w drogeriach szerokim łukiem, teraz są nieodłącznym elementem codziennej kosmetyki.

No bo to jest tak – jak jesteśmy dziećmi chcemy być dorośli, jak jesteśmy dorośli – chcemy być dziećmi i przez to nigdy nie chcemy być tym, kim akurat jesteśmy… a przecież każdy etap naszego życia ma swoje atuty i trzeba po prostu umieć z nich odpowiednio korzystać, czego Wam i sobie życzę 🙂

Patrzę na moich rodziców i widzę że wcale nie trzeba mieć 20 lat żeby cieszyć się życiem i czerpać z niego to co najlepsze 🙂

ps zdjęcia z Anglii są już po wstępnej segregacji i niewykluczone że całkiem niedługo się pojawią na blogu 🙂

pozdrawiam 🙂

mam męża!… :)

Opublikowany 25 czerwca 2013 przez admin

No oczywiście że mam! :), nawet, nawiasem mówiąc, w sierpniu minie 10 lat od naszego ślubu 🙂 Więc to nic nowego zdawać by się mogło i raczej dziwne gdybym dopiero teraz to zauważyła… 🙂

Jest jednak jedna mała różnica – teraz mam w końcu MĘŻA NA ZDJĘCIACH! 🙂 Dzięki moim kochanym rodzicom, z którymi przez ostatnie dwa tygodnie przemierzaliśmy niezbadane tereny angielskie (okazało się że niektóre były nawet i dla nich nie zbadane… 🙂 ) mam w końcu zdjęcia z Damianem, co, przyznam nie zdarza się za często… i oglądnie ich jest dla nas dużą przyjemnością 🙂

Tak więc zanim uporządkuję wszystkie zdjęcia jakie mamy z wycieczki i spróbuję choć w skrócie przybliżyć miejsca które zwiedziliśmy i to co przy okazji przeżyliśmy, zebrałam nasze wspólne zdjęcia i (co jest dla mnie nowością 🙂 ) trochę czasu mi to zajęło i – uwaga – było z czego wybierać! 🙂
A ponieważ nie mogłam się już doczekać żeby je zamieścić to robię to niniejszym 🙂